Kabaret Potem

Kabaret Potem to legendarny zespół z Zielonej Góry, działający od 25 listopada 1984 roku do 28 czerwca 1999 roku, z przerwą w 1988 roku. Początkowo tworzony przez studentów PWSP, szybko stał się motorowym punktem Zielonogórskiego Zagłębia Kabaretowego.

Kabaret słynął z błyskotliwego, absurdalnego humoru oraz zaskakujących postaci i piosenek. Ich programy – jak „Bajki dla potłuczonych” (1991), „15 Sztuk” (1993), „Dzikie Muzy”, „Trąbka dla Gubernatora” – to ikony rodzimego kabaretu.

Skład zespołu

Ostateczny, najbardziej znany skład tworzyli:

• Dariusz Kamys (współzałożyciel)
• Władysław Sikora (lider od 1985)
• Mirosław Gancarz (od 1986)
• † Joanna Kołaczkowska (od 1989)
• Leszek Jenek (od 1990)
• † Adam Pernal (pianista, od 1990)

Wcześniej współtworzyli też kabaret:
Krzysztof Langer, Janusz Klimenko, Ewa Sopielewska, Mirosław Kowalik, Adam Nowak, Andrzej Kłos, Paweł Jarosz.

Najważniejsze programy i osiągnięcia

Programy kabaretowe

1. Pierwsze zestawy skeczy z lat 1984–1987
2. Z Kolbergiem przez świat (1989)
3. Bajki dla potłuczonych (1991)
4. 15 Sztuk (1993)
5. Dzikie Muzy, Trąbka dla Gubernatora, Serca jak motyle, „Paskudy i wywłoki” i inne

Nagrody

• Grand Prix i Nagroda Publiczności na Przeglądzie Kabaretów PaKA w latach 1986–1987
• Nagrody i wyróżnienia indywidualne w latach 1991–1992
• Wyróżnienie „Katarynka” na Festiwalu Kabaretu Kataryniarz

Czym wyróżniał się styl Potem?

• Humor surrealistyczny, często esencjonalny: krótkie skecze, absurd, nieoczywiste postaci.
• Muzyczne piosenki – kulminacje programów zamknięte w melodyjnych formach.
• Stałość postaci – program taki jak „15 Sztuk” opierał się na tych samych bohaterach i konstrukcji fabularnej.
• Autentyczność lokalna, trasa ze wspólnotowego czaru grupy studentów z Zielonej Góry.